Communicatie tussen cliënt en professional (2)

Ken je dat? Je komt met je hond bij de dierenarts of een andere behandelaar en dan gaat die staan trekken en duwen aan de poten van je hond, naar achter, naar voren, opzij zover dat je denkt “DAT GAAT NIET GOED!!!!”? Of dat hij aan de voorpoten gaat rommelen terwijl je toch voor een manke achterpoot kwam?

In dit blog ga ik een beetje uitleg geven over testen en testjes en waar noodzakelijk ook een beetje over anatomie. Ik ga overigens niet tot in detail uitleg geven over de testen, dat is een opgave van de behandelaar, maar wel een klein beetje over verschillende testen vertellen zodat je al een beetje weet waarom de behandelaar je hond lijkt te “mishandelen” en waarom dat beslist niet het geval is. Ik ga het ook niet hebben over bloed-, urine- en andere laboratorium testen. Het blijft bij testen van mn. het bewegingsapparaat van de hond. Uiteindelijk gaat het om de communicatie tussen cliënt en professional.

De achterpoot en de heup

Ik begin bij de achterpoot en de heup.

Manklopen met de achterpoot is een zeer vaak voorkomende klacht. Het kan zijn dat je al vaker gemerkt hebt dat je hond niet zo lekker loopt met een van zijn achterpoten, het kan zijn dat er een acuut probleem is ontstaan door een verkeerde beweging bij sport of tijdens het spelen, rennen springen etc.

Een van de veel gebruikte testen is de schuifladetest (de drawertest). Deze test wordt vaak gedaan als je bij de dierenarts komt omdat je hond mank loopt met een achterpoot. Bovenstaand is een afbeelding van die test. De dierenarts controleert hiermee of er misschien sprake kan zijn van een gescheurde kruisband. Dit is een bandje in de knie. Het zorgt ervoor dat de onderpoot niet naar voren schuift bij het lopen. Als de onderpoot verschoven kan worden t.o.v. de bovenpoot (het dijbeen) dan is de test positief en is de kruisband waarschijnlijk gescheurd. Is de test negatief, dan wil dat nog niet zeggen dat er niets aan de hand is. Het kan dan zijn dat de band een klein beetje gescheurd is of alleen uitgerekt. In deze gevallen worden er nog andere tests gedaan of je krijgt het advies om een tijdje rustiger aan te doen, de hond aan de lijn te houden en vooral niet te laten springen. Het bandje dat meestal scheurt is de Cranial Cruciate Ligament, de voorste kruisband, het rode bandje in onderstaande afbeelding.(Patella = knieschijf, Femur = dijbeen, Tibia = scheenbeen)

Er zijn nog ander testjes, maar de schuifladetest is de test die meestal het eerste gedaan wordt.

Als de schuiflade test negatief is, of om nog even verder te onderzoeken of er mogelijk nog iets anders mis is, zal de dierenarts “aan de poot van de hond gaan trekken, duwen en draaien”, tenminste, zo lijkt het. Hij onderzoekt hiermee oa. of er wellicht een probleem is met de heup of met spieren die in de poot, heup en rug zitten. Hierbij kijkt hij naar de beweeglijkheid van het heupgewricht, of de poot volledig bewogen kan worden en wat de reactie van je hond is op de bewegingen.

Als de dierenarts een probleem met de heup of knie vermoedt, dan kan hij adviseren een röntgenfoto te laten maken.

De voorpoot en schouder

Uiteraard kan er ook met de voorpoten en schouders van alles mis zijn.

Als je hond plotseling mank loopt dan kan er een botbreuk zijn, een spierverrekking of er kan iets aan de hand zijn met een pees of gewrichtsband. Ook een probleem met een zenuw kan manklopen veroorzaken. De dierenarts, waar je meestal naar toe gaat, zal met voelen, bewegen, kijken of de hond pijn aangeeft proberen het probleem te vinden. Het is mogelijk dat hij voorstelt een röntgenfoto te laten maken. Er zijn oorzaken die goed zichtbaar zijn. Maar ook dan moet er natuurlijk nader onderzoek gedaan worden.

Een van de problemen die je vooral bij buitenlandse straathondjes vaak ziet is een “bengelend” voorpootje. Vaak nadat de hond aangereden is. Kan dus ook bij Nederlandse honden voorkomen na een aanrijding. De dierenarts zal dan onderzoeken op mogelijke botbreuken, kijken of de hond gevoel heeft in zijn poot/voet en hij zal enkele reflexen controleren. Als er geen sprake is van botbreuken die het bengelen verklaren kan het zijn dat er een zenuwgroep in de schouder beschadigt is, deze groep heet de brachiale plexus. Als de dierenarts een dergelijke verwonding vermoedt, zal hij dmv. onderzoek proberen er achter te komen welke zenuw(en) hoogstwaarschijnlijk beschadigt is (zijn).

Dus…

Als al deze onderzoeken klaar zijn, kan de dierenarts waarschijnlijk een diagnose stellen en eventueel verdere onderzoeken en een behandeling voorstellen.

Om snel tot een goede diagnose te kunnen komen, zal de dierenarts vragen hoe het tot het manklopen gekomen is en of het al langere tijd niet goed gaat of dat het plotseling kwam.

Natuurlijk kan het ook zijn dat de hond zijn pootje gestoten heeft en na een paar minuten weer gewoon verder holt, een steentje tussen zijn tenen heeft zitten of in iets scherps heeft getrapt. In het laatste geval is het wel belangrijk om gelijk naar de dierenarts te gaan, om een mogelijke infectie te voorkomen.

Een belangrijk testje wil ik nog noemen. Het kan zijn dat de dierenarts tussen de tenen van de hond knijpt. Dit gebeurt niet om de hond te kwellen, maar om te controleren of de hond pijn voelt, op een pijnprikkel reageert. Reageert de hond, dan doet hij dat meestal door zijn poot terug te trekken, mogelijk zeer beledigd te kijken en eventueel te blaffen. De dierenarts kan knijpen met zijn vingers of met een tangetje (zie afbeelding)

Moraal van het verhaal

Belangrijk is in dit geheel weer het mogelijke links-rechts” misverstand waar ik in het vorige blog al over gesproken heb.

Nog belangrijker is dat je blijft vragen. Zolang vragen totdat je begrijpt waar de professional het over heeft. Laat je de testen uitleggen, laat je uitleggen waar verdere onderzoeken voor nodig zijn en welk nut ze voor je hond hebben. Kun je iets met de uitslag? Geeft een mogelijke uitslag aanleiding tot een andere behandeling, andere medicatie, betere kwaliteit van leven etc. Hebben die onderzoeken geen nut voor de hond, wil je dan nog die, meestal dure onderzoeken en tests, dan wel doen? De dierenarts doet het goed als hij je in de gelegenheid stelt om verdere tests en onderzoeken te doen, maar vraag dan ook naar het nut van deze tests en onderzoeken.